ប្រវត្តិនំកូនត្រី និងនំពងត្រី អ្នកខ

ប្រវត្តិនំកូនត្រី និងនំពងត្រី អ្នកខ្លះហៅថា នំអ៊ី ឬនំបាញ់ចាយនឿក

នំពងត្រី ធ្វើអំពីម្សៅអង្ករដំណើប មានសណ្តែកបាយ ចំហុយ ដាក់អំបិលពូតជាដុំស្នូលពណ៌លឿង ដូចពងត្រី និងមានទឹកផ្អែម ធ្វើពីស្ករត្នោត ឬស្ករអំពៅ ថែមបន្ទះខ្ញី រោយល្ងលីង។ នៅតំបន់ ខ្លះនៃប្រទេសខ្មែរគេថែមទឹកខ្ទិះដូងមុននឹងបរិភោគ។ ទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែជាធនធានរបស់ខ្មែរ ជនជាតិកំណើតដើមលើទឹកដីចេនឡា។ នៅតំបន់មេគង្គកម្ពុជាក្រោម គេច្រើនហៅនំនេះថា នំក្រូចទឹក គឺជានំក្រូច ដូចគ្នានឹងនំក្រូចចៀនដែរ គ្រាន់តែគេដាក់ទឹកផ្អែម និងទឹកខ្ទិះ ជាជាងបំពង។

ចំណែក នំម្សៅ ដែលគេលុញតូចៗ បណ្តែតជាមួយនំពងត្រី តែគ្មានស្នូល គេហៅថា នំកូនត្រី។ អ្នកខ្លះ ដែលចូលចិត្តរក្សាប្រពៃណីរបស់ខ្លួនថា ជាជាតិចិន គេចូលចិត្ត ហៅនំកូនត្រី ថាជានំអ៊ីវិញ។ ខ្លះហៅ នំនេះថា បាញ់ចាយនឿក គឺជាភាសាវៀតណាម ហៅនំរបស់ខ្មែរ។ នៅពេល វៀតណាម ដណ្តើមយកប្រទេសខ្មែរក្រោមចូលក្រោមអំណាចរបស់ខ្លួនបានហើយ ក៏រៀបចំរំលាយអ្វីៗ ដែលជាសម្បត្តិអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្មែរចោលអោយអស់ពីទឹកដីខ្មែរក្រោមតួយ៉ាង ដូចជា គេបំភ្លៃ ការរោយល្ងលីង លើនំពងត្រី ទៅជាការរោយសណ្តែកដីលីងទៅលើនំជាជំនួសវិញ ដើម្បីបំបែកអត្តសញ្ញាណរបស់នំនេះអោយក្លាយទៅជារចនាបថប្លែកមួយបែបផ្សេងទៀតរបស់ជាតិគេ។

មានខ្មែរយើងខ្លះៗទៀត ចូលចិត្តបង្អួតបញ្ចេញខ្លួនថា ជាជនដែលចេះភាសាបរទេសច្រើន ឬ ចូលចិត្តអែបអបបរទេសមិនសូវចូលចិត្ត ហៅឈ្មោះ នំ ជាភាសាខ្មែរ ដើមកំណើតរបស់ខ្លួនទេ ចេះតែនាំគ្នាហៅថា បាញ់ចាយនឿក ឬនំអ៊ី ទៅវិញ។ ម៉្លោះហើយ ឈ្មោះដើមកំណើតរបស់នំ ដែលជារបស់ខ្មែរយើង ក៏ត្រូវរលាយបាត់បង់ទៅបន្តិចម្តងៗ ដោយឯកឯង ជាពិសេស នៅតាមទីក្រុងធំៗ ដែលបរិបូណ៌ទៅដោយមនុស្សចំណូលថ្មី និងមនុស្ស ដែលចូលចិត្តត្រងទទួលវប្បធម៌បរទេសជំនួសវប្បធម៌ ឬសគល់របស់ខ្លួន៕

Resultados (español) 3:

ប្រវត្តិនំកូនត្រី និងនំពងត្រី អ្នកខ្លះហៅថា នំអ៊ី ឬនំបាញ់ចាយនឿក

នំពងត្រី ធ្វើអំពីម្សៅអង្ករដំណើប មានសណ្តែកបាយ ចំហុយ ដាក់អំបិលពូតជាដុំស្នូលពណ៌លឿង ដូចពងត្រី និងមានទឹកផ្អែម ធ្វើពីស្ករត្នោត ឬស្ករអំពៅ ថែមបន្ទះខ្ញី រោយល្ងលីង ។ នៅតំបន់ទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែជាធនធានរបស់ខ្មែរ ជនជាតិកំណើតដើមលើទឹកដីចេនឡា ។ នៅតំបន់មេគង្គកម្ពុជាក្រោម គេច្រើនហៅនំនេះថា នំក្រូចទឹក គឺជានំក្រូច ដូចគ្នានឹងនំក្រូចចៀនដែរ គ្រាន់តែគេដាក់ទឹកផ្អែម និងទឹកខ្ទិះ ជាជាងបំពង ។

ចំណែក នំម្សៅ ដែលគេលុញតូចៗ បណ្តែតជាមួយនំពងត្រី តែគ្មានស្នូល គេហៅថា នំកូនត្រី ។ អ្នកខ្លះ ដែលចូលចិត្តរក្សាប្រពៃណីរបស់ខ្លួនថា ជាជាតិចិន គេចូលចិត្ត ហៅនំកូនត្រី ថាជានំអ៊ីវិញ ។ ខ្លះហៅ នំនេះថា បាញ់ចាយនឿកហៅនំរបស់ខ្មែរ ។ នៅពេល វៀតណាម ដណ្តើមយកប្រទេសខ្មែរក្រោមចូលក្រោមអំណាចរបស់ខ្លួនបានហើយ ក៏រៀបចំរំលាយអ្វីៗ ដែលជាសម្បត្តិអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្មែរចោលអោយអស់ពីទឹកដីខ្មែរក្រោមតួយ៉ាង ដូចជា គេបំភ្លៃ ការរោយល្ងលីង លើនំពងត្រីដើម្បីបំបែកអត្តសញ្ញាណរបស់នំនេះអោយក្លាយទៅជារចនាបថប្លែកមួយបែបផ្សេងទៀតរបស់ជាតិគេ ។

មានខ្មែរយើងខ្លះៗទៀត ចូលចិត្តបង្អួតបញ្ចេញខ្លួនថា ជាជនដែលចេះភាសាបរទេសច្រើន ឬ ចូលចិត្តអែបអបបរទេសមិនសូវចូលចិត្ត ហៅឈ្មោះ នំ ជាភាសាខ្មែរ ដើមកំណើតរបស់ខ្លួនទេ ចេះតែនាំគ្នាហៅថា បាញ់ចាយនឿក ឬនំអ៊ី ទៅវិញ ។ ម៉្លោះហើយដែលជារបស់ខ្មែរយើង ក៏ត្រូវរលាយបាត់បង់ទៅបន្តិចម្តងៗ ដោយឯកឯង ជាពិសេស នៅតាមទីក្រុងធំៗ ដែលបរិបូណ៌ទៅដោយមនុស្សចំណូលថ្មី និងមនុស្ស ដែលចូលចិត្តត្រងទទួលវប្បធម៌បរទេសជំនួសវប្បធម៌ ឬសគល់របស់ខ្លួន ៕